Słownik etymologiczny języka polskiego/satyr
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii |
satyr albo »dziki (leśny) mąż«, satyros z mitologji greckiej. Natomiast satyra, satyryk, satyryczny, z łac. satura, satira, niby franc. potpourri, ‘mieszanina’ (danie z rozmaitych owoców, itp.), od satis, ‘do sytu’, co przeniesiono na ‘utwór literacki uszczypliwy’.