Słownik etymologiczny języka polskiego/rzerzucha
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
rzerzucha, tak w biblji; r. 1472 i w 16. wieku stale rzeżucha, obok żerucha i rzeżycha; czes. rzerzicha; pisownia nieustalona i wywód niepewny; od rzezania (ostrych liści)?; od żer?; przeniesione na ‘nasturtium’ dla palącego smaku, ale u ludu rzeżucha i ‘carex’, dla ostrych jak brzytwa liści, rzeżączka r. 1564 (Mączyński).
