Słownik etymologiczny języka polskiego/rosomak
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
rosomak, rodzaj ‘kuny’, bardzo żarłoczny ; niby z łac. rosomacus, ależ ta łacina jest tylko słowem polskiem; skąd ono? Powtarza się w rus. rossomacha; zwierz sam, wyłącznie polarny, nas tylko jako futro dochodził, więc nazwa może wcale nie słowiańska, fińska? Ciekawe, że nazwę przeniesiono na Rusi i na jakiegoś ‘demona’ (w konopnisku harcującego?), a stąd poszło prusko-litewskie den rasumuk jagen, co odnoszono do nazwy feldmarszałka Razumowskiego, brojącego w Prusiech za siedmioletniej wojny (!). Zwierzęcia samego i Litwa wcale nie zna.
