Słownik etymologiczny języka polskiego/rano
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
rano, ranny, ale w biblji i u Leopolity rany: »ranego czasu«, »rane owce« (»rana zorza«, u Potockiego); zaranie, pozaranek; prasłowiańskie; w 15. wieku częste postaci z e: »ot zarenku« nawet w biblji, nie mówiąc o mazowieckich tekstach; jest i zarań i wzarań, w biblji i indziej (jak nazajutrz lub odwieczerz), a od tego wyszło mylne: do rania, z rania, zamiast »do rana«, »z rana«; zestawiają z lit. ri-tas, ‘ra-no’; pień rai-, ra-, i ri-.
