Słownik etymologiczny języka polskiego/rędzina
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
rędzina, rędzinny, w 16. i 17. wieku ogólne, o ‘glebie urodzajnej’; serb. rudina, ‘niwa’, przymiotnik rud, o włosach: ruda kosa, ‘kędziory’, ruditi kosu, ‘kędzierzawić’, ruda, rudica, ‘zbita wełna’; por. rdest(?).