Słownik etymologiczny języka polskiego/pukiel
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
pukiel, pukla, wszelka ‘okrągłość, wypukłość’, u włosów, ozdób nabijanych na tarczy, uprzęży), z czes. pukle z niem. Buckel; puklasty, wypukły, wypukłość; puklerz, ‘tarcza’ (por. franc. bouclier, z niem.).
