Słownik etymologiczny języka polskiego/pitrasić
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
pitrasić, pitraszyć, pietraszyć, pitwać, ‘robić coś niezgrabnie, partać’, szczególniej o gotowaniu; czes. pitwora, pitworziti, o ‘przedrzeźnianiu, afektacji’; pietraszyć nagina pozornie do Pietra, Piotra, ależ jego imienia używa się tylko dla ‘strachu’ (»zadać komu Piotra«); r. 1532 pitonosy, ‘o płaskim nosie’; jest bałkańskie pita, o ‘cieście, kołaczu’ (i u Węgrów, Turków, Greków; obce?), więc słowa powyższe od Piotra usuwamy; p. pytać.
