Słownik etymologiczny języka polskiego/pamięć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
pamięć, pamiątka, pamiętać, zapamiętać; pamiętny, »pamięcien bądź« w psałterzach; pamiętnik, t. j. ‘człowiek pamiętający, świadek’, przeniesione od 18. wieku na ‘spółczesny opis wypadków’; pamiętnikarz; pamiętne, ‘opłata składana sędziemu przez stronę wygrywającą’; pamięciowy; przeciwieństwo *namięci (namiętny); od pnia men-, p. mnieć; dla uwydatnienia różnicy przetłumaczyć oba słowa na niem. Nachsinn i Ansinn; pa- (po-) w odcieniu czasowem: ‘co się po-mni’.
