Słownik etymologiczny języka polskiego/ordynek
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
ordynek, dawniej ordunk i ordnunk, ‘porządek, szyk’, ‘następstwo’, rozpodobnione z niem. Ordnung od ordnen, z łac. ordo (skąd i ordynować, ordynarny, ordynacja, ordynat), co poszło od słownictwa tkackiego (o ‘osnowie’); por. ornat.
