Słownik etymologiczny języka polskiego/no
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
no, spójka; prasłowiańskie; przy rozkaźniku: dajno, chodźno; samoistnie: »no i cóż«, »no tak«, »no chyba«; w cerk. jest nŭ i ną (nasze nę); na Rusi no, ‘ale’; -n dodane w ten, jen, sien, u Słowian zachodnich; wszystko od pnia zaimkowego, prasłowa.