Słownik etymologiczny języka polskiego/niestety
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
niestety, wykrzyknik grozy, ‘biada!’, niestytać, ‘biadać’; dawniej niestoty, niestocie, niestojcie w 15. w.; był to okrzyk za zbrodniarzem na gorącym uczynku (niem. Zeter), aby go gonić i ująć, więc poszło z nastojcie!, ‘gońcie!’, od nastać, ‘prześladować’ (p.); przez nieporozumienie przeczenie nie zajęło miejsce przyimka na; i Czesi mówią nestojte obok nastojte.
