Słownik etymologiczny języka polskiego/nastać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
nastać, ‘prześladować’, jak łac. instare; »nastoją na mię«, »nastojcie nań«, »gdy nastał przeciwo mnie«, psałterz; p. niestety.
