Słownik etymologiczny języka polskiego/momot
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
momot, momotliwy, momotać, ‘zająkać się’, dźwiękonaśladowcze, jak mamrzeć, mamrotać, czes. mumlati, ‘mruczeć’ (u innych Słowian i u nas po narzeczach mumlać o ‘żuciu powolnem’); momati jest już w cerk. Toż i w innych językach: niem. mummeln, Mummelgreis, lit. maumti, o ‘ryku’; rus. mjamlit’ i mumlit’, o ‘żuciu’ i o głosie, serb. mumlati, ‘mruczeć’, czes. mimrati, ‘marudzić’.
