Słownik etymologiczny języka polskiego/minucje
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii |
minucje, ‘kalendarz’, minucjarz, ‘pisarz kalendarza', z łac. minutiae, ‘maleństwo, drobiazg’, od owego minutus, ‘malutki’ (od minuo, ‘umniejszam’, od minor, minus, p. mniej), od którego i minuta.