Słownik etymologiczny języka polskiego/minąć

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

minąć, częstotliwe mijać, wymijać; pominąwszy; minęły, ‘miniony’; od pnia mei-, łac. meo (z *mejo), ‘idę, mijam’; włączają tu pień służący wyrażaniu ‘mieniania’, ind. mināti, ‘wymienia’, ‘uchybia, umyka’; brak w lit., prócz łotew. mīt, ‘mieniać’. U wszystkich Słowian tak samo: cerk. minąti, mijati, i t. d. Z przyrostkiem -mo p. mimo.