Słownik etymologiczny języka polskiego/miedź
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
miedź, miedziany, miedziowy, miedny (w miednica), miedziak (‘grosz’), miedzianka (nazwa węża); miedzioryt. Od kruszcu nazwany i kolor, bo s- odpadło (p. śniady), a nazwę jego łączą z niem. Schmied, ‘kowal’, Ge-schmeide, ‘kosztowności kruszcowe’. U wszystkich Słowian tak samo.
