Słownik etymologiczny języka polskiego/mendel
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
mendel, mędl, ‘sztuk piętnaście’, z niem. Mandel, o tem samem znaczeniu, nieznanego początku; z stałą przemianą obcego an, ą, w ę.