Słownik etymologiczny języka polskiego/mat
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
mat, mylnie met, od gry szachowej, gdzie »szach mat« znaczyło (po persku): »król zabity«, przeniesione wedle niem. (ale i w romańskich językach to samo) matt, ‘ubity’, ‘mdły’, na kolory itp.: »szkło szlifowane na mat«, matowy, ‘bez połysku’ (o barwach i głosie). Natomiast mata, ‘plecionka’, z włos. i łac. matta, obcego pochodzenia.