Słownik etymologiczny języka polskiego/manatki
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
manatki, ‘graty, chudoba’, z włos. manata, ‘snop, garść’, od łac. manus, ‘ręka’, co w mnóstwie pożyczek się zjawia: mandat i smutnej pamięci mandatarjusz, manifest(acja), maniera (i manier, z włos. maniera, ‘sposób’; zmanierowany), manufaktura, manipulować (włos. manipolare), manualista (w 17. wieku, niby ‘sekretarz’), manuał, mankiet (z włos. manichetto), itd.
