Słownik etymologiczny języka polskiego/malina
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
malina, malinowy, maliniak (Malinowski o ‘wymiotach’, por. »na malinach być«, ‘stracić wszystko’); tak samo u wszystkich Słowian; nazwana od koloru, od prasłowa dla oznaczania wszelkiej ‘siności’ (nie ‘czerwieni’, ale taki przechód w nazwach barw nie razi); lit. mēlynas, ‘siny’, mēlynē, ‘siniak’ i ‘brusznica’, mēlys, ‘sinidło’, grec. melas, ‘czarny’ (stąd melancholja, o «czarnej żółci«, i melancholik), ind. mala-, ‘brud’, ‘grzech’, niem. Mal (blaues Mal, ‘siniak’), goc. mēljan, ‘pisać’, niem. malen, ‘rysować, malować’ (prus. mīlina-, ‘plama’).
