Słownik etymologiczny języka polskiego/młyn
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
młyn, młynek, młynkować, młynarz, młyński, młyniec, młynówka; zakrawa pozornie (jak i lit. małunas, prus. malunis, ‘młyn’) na rodzime urobienie od mel-, ‘mleć’; ależ Litwa i Słowianie młynów, ani wodnych ani wietrznych, nie znali, tylko żarna. Jest to więc pożyczka z łac. mulinum (włos. mulino, franc. moulin), wcale stara, już w cerk. istnieje; niem. Mühle, Müller, również z tego poszło; lit. małunas upodobniło się czasownikowi malti, ‘mleć’.
