Słownik etymologiczny języka polskiego/krosna
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
krosna (liczba mnoga, bez pojedynczej), »u krosien«, krosienka, stąd krośna, ‘warsztat tkacki’; ale »krośniarz szkło w krosnach na plecach nosi«, od krosien, ‘skrzynki do szkła’; Ruś dzieli oba słowa: krosno i krosznia, nawet korosznia, ‘kosz’; kroszni tyle co niem. narzeczowe (pożyczka z słowiań.) Krachse, ‘kosz na plecach’; czes. krosna (rodz. żeńskiego) tylko o takim ‘koszu’. Nazwy miejscowe: Krosno podgórskie (więc niby ruskie, dlatego Paweł z Krosna, poeta, z familji niemieckiej, Ruthenus się zowie) i słynniejsze Krossen nad Oderą (por. nazwy Jasło itp.). Zestawiają z krzesłem, lit. krase, ‘krzesło’. Prasłowo; cerk. krosno, bułg. krosna, i ‘kołyska’, serb. słowień. w liczbie mnogiej: krosna, itd.
