Słownik etymologiczny języka polskiego/knafel
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
knafel, knaflik i kneflik, knefliczek u Reja, ‘guz, guzik’, z niem. Knouf, Knofel, i Knefel, Knauf, Knopf; u Czechów knoflik do dziś pozostał; zapomniane u nas; p. knebel.
