Słownik etymologiczny języka polskiego/kicać, kicnąć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
kicać, kicnąć, wykrzyknik kic dla odganiania, dla skoku: »kic do wody!«; dźwiękonaśladowcze.
