Słownik etymologiczny języka polskiego/karmia
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
karmia, karm, pokarm, karmić, karmiciel, karmny, karmnik, prasłowo; od pnia sker-, lit. szerti, ‘karmić’, pa-szaras, ‘karm’; ten sam pień z ch-, p. chronić. Języki słowiańskie mają i drugie krm, ‘rudel’, rus. korma, cerkiewne krmiti, ‘sterować’, nam obce.
