Słownik etymologiczny języka polskiego/kałdun
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
kałdun, ‘trzewa, brzuch’, z niem. Kaldaune, ‘wnętrzności’, z łac. calidus, ‘ciepły’; »kula uderzyła w brzuch, aż kałdon wyleciał«; »(z nieba Jowisz) chmury kałdoni«, »żagle kałdoni wiatr« (‘nadyma’).
