Słownik etymologiczny języka polskiego/kłon
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
kłon we złożeniach: ukłon, pokłon; kłonić się, częstotliwe kłaniać się, dawniej (na Litwie do dziś) tylko kłaniam; ukłonić się, nakłonić, skłaniać się, skłonny, skłonność; kłonica, ‘drążek u wozu’; od klen- w klęczeć (p.), lit. kłanas, kłonis, ‘niskie miejsce, zapadlina na roli’, ‘kałuża’.
