Słownik etymologiczny języka polskiego/huta
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
huta, hutnik, jak i w czeskiem, od nas na Ruś; z niem. Hütte, hutte, Glashütte, ‘huta szklana’; niem. prasłowo od pnia, od którego może i nazwa ‘domu’, Haus, p. chyż; niby ‘okrycie’, ‘schowek’.
