Słownik etymologiczny języka polskiego/hetka
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
hetka, ‘szkapa’: »wlecze się parą hetek po drwa«, »na jednej się dziś włóczysz hetce środoposnej«, w 17. wieku; hetka-pętelka, o ‘drobiazgu’, »mieć kogo za hetkę pętelkę«; z łacin. hetta, ‘drobiazg’, ‘byle co’.
