Słownik etymologiczny języka polskiego/harumpalcat
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
harumpalcat, ‘trzy kije’, u Orzechowskiego 1561 r., z węg. harom i palca, ‘trzy’, ‘kije’ (por. harom bizon w wierszu ulicznym), p. palcat; od służby węgierskiej naszych panów, jak bizuny.
