Słownik etymologiczny języka polskiego/gołąb
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
gołąb, gołąbki (potrawa, ruskie hołubci), gołębi (i o kolorze; stąd pożyczone pruskie golimban, ‘modry’; w 16. wieku: »gołębie morze«); gołębnik, gołębi(e)niec; gołębiarz. Prasłowo, ogólne; brak go zupełny w litewszczyźnie; łac. columba i palumbes podobnie utworzone; może gołąb i columba jedno słowo; jeśli columba od »czarności« przezwana, toć i gołąb od gał, ‘ciemny’(?); przyrostek jak w jastrząb.
