Słownik etymologiczny języka polskiego/gnić

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Aleksander Brückner
Tytuł	Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca	Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd.	1927
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[165] gnić, gnicie, gnilec, ‘szkorbut’, gniłki i o ‘ruderach’, zgniły, zgnilizna, nadgniłość, wygnić; zgniłki, rok 1472 gniłki; prasłowiańskie; p. gnój, gniew. Tak samo u wszystkich Słowian: cerk. gniti, gniją, gnił, ‘leniwy’, u Serbów z wtórnem j, co nic nie znaczy, gnjiti, gnjiliti; czes. hníti.