Słownik etymologiczny języka polskiego/glut
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
glut, glot, glotka (po odpadnięciu g-, lotka), ‘śrut najgrubszy’, ‘siekaniec ołowiu’; przeniesione na wszelkie ‘sople, smarkle, knoty (narastające na łojówce)’; z niem. Gelöthe, o ‘siekanym ołowiu’ (Loth, ‘ołów’).