Słownik etymologiczny języka polskiego/gleta
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
gleta, glejta, gletować, o ‘tlenku ołowiu’, z niem. Glätte (Bleiglätte), i o ‘emalji, szkliwie’, w 15. i 16. w. rodzaju męskiego: glet i glejt, ‘lythargirus’, ‘piana srebra albo złota’.
