Słownik etymologiczny języka polskiego/gala
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
gala, galówka, galant i galantom, galanto i galancie (ludowe), od galanty, galantować się, o ‘elegantach’ i ‘gachach’, z języków romańkich (np. włos. galante, galantuomo, gala: essere in gala), a te wzięły galę od Niemców; i u Włochów są galanterie nietylko ‘komplimenta’, ale i ‘towary galanteryjne’, jak i u Niemców, a za nimi i u nas (nie w Francji).
