Słownik etymologiczny języka polskiego/gążew
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
gążew, gążwa, gążewka, ‘wić’, ‘kapturek u cepów’, z podobnem g- jak w gąsienicy, t.j. niepierwotnem; od tegoż pnia, od którego wiązać (p.) poszło; czes. houż, houżew, houżwa, ‘wić’ i ‘powróz’, houżewný, ‘twardy’ (o mięsie), ‘skąpy’ (o człowieku), houżniak, ‘sknera’, houżwiti koho, ‘gnębić kogo’.
