Słownik etymologiczny języka polskiego/fuk

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

fuk, fuki, fukać, fuknąć, fukliwy, to samo co huk (zamiast chuk); dźwiękonaśladowcze, od fu-, z stałym dla podobnych tworów przyrostkiem -k (por. puk, stuk, jęk); od fuk i fuczeć, ‘huczeć’; u Czechów foukati, ‘dąć, dmuchać’, ‘fukać na kogo’, fuczeti, ‘świstać’, fuczik, ‘świstak’.