Słownik etymologiczny języka polskiego/fafoły

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Aleksander Brückner
Tytuł	Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca	Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd.	1927
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
	Indeks stron

›››

[134] fafoły, fafały, fafełki, o ‘szmatach’ i o ‘gręzach, mętach, brudach’; stąd i pogardliwe, dla ‘niedołęgi’, fafuła; z nosówką fąfoły, ‘płaty’, i fąfle, ‘smarki’, a wkońcu i fąfry, fonfry, ‘grymasy’; domowe, f zamiast ch, chw; fąfry jednak przypominają i czes. fa(n)frnoch, fanfrniti, o ‘pędziwiatrze’, fafrnoszka, ‘strojnisia’.

fafoły, fafałki, fałki, p. fąfel.^[1]

↑ Fragment ten pochodzi z Dodatku dołączonego do Słownika.

[1] Fragment ten pochodzi z Dodatku dołączonego do Słownika.

[1]