Słownik etymologiczny języka polskiego/dziewierz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
dziewierz, dziewiorek, przestarzała (w 16. w. jeszcze powszechna) nazwa ‘brata mężowego’, dziś pożyczką, szwagrem, zastąpiona. Prasłowo; cerk. děwer’, rus. czes. diewier, dewerz; litew. dieweris, ind. dēwar-, grec. daēr z *daiwēr, łac. lewir (stąd lewirat starozakonny), dawne niem. zeichur.
