Słownik etymologiczny języka polskiego/dziewana
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
dziewana, od 16. w. dziewanną pisaną, ‘verbascum’, w 15. wieku też z czeska dziwizną przezwana, więc od dziwy (p.); dostała się, wedle Diany, i do mitologji polskiej u Długosza, jak najdowolniej, z Marzaną razem; ależ obie do botaniki, nie do mitologji, należą.