Słownik etymologiczny języka polskiego/dzięgiel

Dodaj linki
Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
›››

 dzięgiel, dawniej dzięgil, roślina ‘angelica’ (arcydzięgiel, ‘archangelica’), nazwa prasłowiańska, od cerk. dęg, ‘rzemień’, rus. djagłyj, ‘silny’, djagnut’ ‘róść’, małorus. odjaha, ‘ubiór’; p. dęga i duży, roślina o silnych skutkach. Przyrostek -yl rzadki, por. motyl.

Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Słownik_etymologiczny_języka_polskiego/dzięgiel&oldid=896694”