Słownik etymologiczny języka polskiego/dręchnąć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
dręchnąć, ‘nędznieć’, o ciele, to samo co truchło, ‘smutek’, o duszy; w cerk. z wokalizacją na ę, dręchł i dręseł, ‘smutny’, rus. drjachłyj, ‘nędzny’, ‘ułomny’, jak w biblji: »zdręchną w złościach swych« (»wyschną«, Leopolita); p. truchlić.
