Słownik etymologiczny języka polskiego/dma
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
dma, p. dąć, dmę; z przyrostkiem -uch (por. sopuch), dmuch, dmuchnąć, »podmuch wiatru«, dmuchać, dmuchawka; tak samo w czes., tylko tam dmych, dmychati, z y, częstsze niż z u, dmuch.
