Słownik etymologiczny języka polskiego/czyrak
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
czyrak, czerak, ‘wrzód’; prasłowo; rus. cziriej, bułg. czirka, serb. słowień. czir (w słowień. i z nagłosowem s-, szczirowec). To samo co grec. skirros (cośmy pożyczyli jako skir, ‘rak’), o ‘wrzodzie’, od przymiotnika skirros, ‘stwardniały’ (na Rusi czir ‘pierwszy, cienki lód’, ‘śrzesz’).
