Słownik etymologiczny języka polskiego/czmyr
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
czmyr lub czmer, p. szmer; czmucić, czes. czmouditi, czmud, o ‘dymie’, ‘dymieniu’, a czmychnąć, czmychać, również z szm-? serb. cmoliti lulu, ‘czmucić’, cmolja, ‘człowiek bez energji’.
