Słownik etymologiczny języka polskiego/czerstwy
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
czerstwy, czyrstwy, ‘krzepki’, ‘twardy’, ‘nieświeży’ (o chlebie); prasłowo; to samo i w tem znaczeniu u wszystkich Słowian; na Rusi o ‘twardości’, czorstwyj (‘nieczuły’, z przestawką czwiorstyj, podobnie twieriezyj z trzeźwy), u Bułgarów cz(e)wrŭst, i o ‘prędkim’, ‘raźnym’; u Serbów czwrst, i o ‘mięsistym’; czes. cz(e)rstwý, o ‘raźnym’; przyrostek -tw, pień kĭrt; czy = niem. hart, grec. karteros i krateros, ‘silny’, kratos, ‘siła’ (arysto-kracja), czy prus. korto, ‘opłot’, łac. crātis, ‘plecionka’?
