Słownik etymologiczny języka polskiego/czeluść

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

czeluść, ‘szczęka’, ‘gęba’, ‘komin’, ‘jama’; to samo i w temże znaczeniu u innych Słowian, ale pierwotne znaczenie wyłącznie o ‘ustach’, ‘gębie’, ‘pasczzece’, ponieważ słowo urobione od czoła, z przyrostkiem -just’, tak samo np. jak od skrzeli, krzeli, serb. kreluszt; na ‘czeluści piekielne’ dopiero od ‘otworu ust’ przeniesione; »w czeluściach żołądka« r. 1535.