Słownik etymologiczny języka polskiego/ciało
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
ciało, Boże ciałko w 15. wieku, cielsko, cieleśny (dawniej i cielestny, mylne), wcielić, wcielać; ciało, jak niebo, pień na -es, dlatego cielesny. Prasłowo; powszechne, ale w cerk. těło o znaczeniu różnorakiem, ‘obraz’, nawet ‘słup’ i ‘namiot’; brak dalszych odpowiedników, bo łotew. tels, ‘obraz’, ‘cień’, może pożyczka z rusk. Przyrostek -ło do tego tě-, co i w cień?
