Słownik etymologiczny języka polskiego/chimera
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
chimera, ‘urojenie’, od nazwy potworu greckiego (Chimaira, właściwie ‘kózka tej zimy, jednozimka’); podobnie żena, żenować się, żenada od franc. gêne z nazwy hebrajskiej ‘piekła’, Gehenna, gdy grymas, równie francuskie, od grimer, ‘twarz malować, wykrzywiać’, z niem.
