Słownik etymologiczny języka polskiego/ceregiele
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
ceregiele i cergiele niegdyś do stroju niewieściego należały, »pierścień i ceregiele« jeszcze u Zimorowica r. 1660, przedtem w ustawach miejskich (jak bryndy); zeszło później z ‘upominków’ na ‘korowody i ceremonje’, ceregielować się, ceregielant; z niem. widocznie; czy z Zieren, Ziererei właśnie, co także znaczenie odmieniło od ‘stroju’ do ‘ceremonij’?
